Wie wil jij zijn in deze Corona tijd?

Rouwen om wat niet kan en met liefde en aandacht doen wat er te doen is.♥️

Geen ruimte

Voor het merendeel van de stellen die ik online begeleid, op dit moment, is geen ruimte hebben het grootste probleem.

Geliefden zitten op elkaars lip en meer dan anders springen er ook een paar kinderen rond die aandacht en soms zelfs thuisonderwijs nodig hebben. Bovendien vraagt het, je steeds weer opnieuw verhouden naar dat wat er nu gaande is in de wereld, energie en brengt het allerlei gevoelens met zich mee.
Er is geploeter en geredder.

Eigenlijk iets willen doen maar dat niet kunnen omdat andere dingen om voorrang eisen. Niets is zo funest voor het humeur.

“Kan het anders?” Vraag ik ze dan. “Ja, nou, nee…..”

Ruimte maken

Vaak kàn het anders, het moet gewoon anders.
Je kunt niet beide thuiswerken, vaker de kinderen thuis hebben, geen eigen plek in huis hebben en thuis een volledige baan invullen. Dat gaat niet. Dan ben je continu aan het schakelen en nergens met je aandacht echt bij. Ergens moet de ruimte vandaan komen.

Wat ik zie is dat partners vanuit schuldgevoel niet willen kijken wat de ander inbrengt en opvangt. Om minder schuld gevoel te hebben maken ze dat wat de ander doet kleiner. Vaak is het zo dat ze allebei heel hard werken en redderen maar daar nooit de credits voor krijgen omdat het altijd afgewogen wordt tegen wat de ander inbrengt. Dat is zonde!
“Jullie geven elkaar voortdurend kadotjes maar pakken ze niet uit. In plaats daarvan doen jullie een wedstrijdje wie de meeste kadotjes geeft…”

Wie wil jij zijn?

Deze tijd vraagt om prioriteiten. Stel je eens de vraag wie wil ik zijn deze periode? Als partner, als ouder en voor het geheel?
En wat heb ik nodig om dat te kunnen? Wat is er dan nodig?
Als je hiermee samen met je partner om de tafel gaat zitten volgt een gesprek. Wat is er nodig? Wat en waar wil ik geven? Wat heb ik nodig? Wat heb jij nodig? Hoe kunnen we ruimte maken? Kun jij mij dat geven? Wauw dank je wel?
Het vraagt ook om te rouwen wat niet kan. Eerlijk zijn daarover tegen jezelf en tegen je naasten en misschien ook tegen je werkgever. Samen toelaten en loslaten. Loslaten gaat veel makkelijker als het offer wat je brengt gezien wordt en als je weet waar je dat voor doet.

Dan is er niet een ‘via achterdeurtjes proberen te krijgen wat je nodig hebt’ maar elkaar iets gunnen, geven en ook daadwerkelijk ontvangen.

Het is een intense tijd met veel leed en uitdagingen. Maar naast dat is het ook een tijd om weer eens echt naar elkaar te kijken, voor elkaar te zorgen, lief te hebben en elkaar te eren voor wie de ander is.
Het is heel vervullend als je alles wat je doet met liefde en aandacht doet. Hoe klein ook.
Deze eenvoud is als een medicijn, heling voor de ziel én je relatie.

Wie wil jij zijn? 💜🙏💜