Zo bang

Ze zitten tegenover me op de bank in de yurt.
De sfeer is wat gelaten.
Eigenlijk hebben ze elkaar al opgegeven.

Gelaten en Verlaten

In de jaren is het erin geslopen. Elkaar gelaten en zichzelf verlaten.

Het heeft toch geen zin.

Ze hebben elkaar niet meer uitgedaagd, niet meer gespiegeld, niets meer verwacht.
En zelf niet meer toelaten.
O, ze zijn wel beleefd tegen elkaar, en heel redelijk. Ze praten, overleggen en er wordt hier en daar zelfs wat gegrapt.
Maar op de intimiteitslaag, de laag van verlangen, uitreiken en toelaten is het kil.
Iets van elkaar durven vragen, iets willen en echt moeite voor de ander doen, je bloot geven…
Op die laag is het stil.

Elkaar opgeven is jezelf verlaten.
Alle verlangens stop je weg. Je doet het er mee. Je neemt genoegen.

Zo bang

Ze zijn beide zo bang voor een afwijzing. Voor (weer) niet gezien of gehoord. Dat gevoel nooit meer.
Liever laat maar, dan afgewezen. Liever jezelf afwijzen met je verlangens, dan een afwijzing van de ander riskeren….

In de meditatie breng ik ze naar hun hart.
Naar daar waar het nog goed was. Naar waar ooit de dromen waren.
En dan komen de tranen.

Ik mis je.

Ze willen zo graag…. Allebei.

Oh wat hou ik van dit soort trajecten.
Want nu kan de magie beginnen!

• Aandacht geven
• Eigen delen helen
• VERLIEVEREN

#verlieveren #relatie #therapie #relatietherapie #trauma #relatiecrisis #stress #vergeven #verbinding #contact #liefde #autonomie #eerlijkheid #opvoeden #moederschap